ün yapmıştır. 1847’de Edinburgh'da doğmuştur. 1868'de Londra’ya gelerek, hem babasına konuşma
öğretmenliği ile yardım etmiş, hem de üniversite tahsili yapmıştır. Daha sonra iki kardeşinin veremden
ölmesi üzerine 1870’te daha elverişli havası olan Kanada'nın Ontario bölgesine ve 1871'de Boston’a
göç etmiştir. Burada sağırların işaret lisanını kullanmaksızın konuşmalarını öğretmek üzere babasının
metodunu yaymıştır. Boston’a yerleşmiş ve Boston Üniversitesine profesör tayin edilmiştir. Daha
sonraları özel talebelerinden biri olan Mabel Hubbard ile evlenmiştir. Eşi doğuştan sağır olup, babası,
Bell’in çalışmalarını çocuğuna yaptığı yardım sebebiyle desteklemiştir.
Bell, boş zamanlarını telgrafa ve Alman bilim adamı Hermann Helmholz’un sesi elektriğe çevirme
araştırmasına hasretmiştir. Bu çalışmaları sırasında, insanın işitme mekanizmasını yakından incelemiş
ve bir şans eseri, insan sesinin elektrik akımı yardımı ile nasıl iletildiğini ortaya çıkarmıştır. Meşhur
Amerikan bilim adamı Joseph Henry’nin teşvikleriyle Bell bu buluşunu pratikte uygulamaya çalışmıştır.
7 Mart 1876’da patentini aldığı telefon, bir ucunda ses ile titreyen bir zar ve böylece bir elektrik
devresindeki akımı kontrol ederek, diğer uçtaki zarı titreten bir mekanizmadan ibarettir. İngiliz bilim
adamı Lorol Kelvin bu buluşu 1876 Philadelphia fuarında gördüğünde “harikalar harikası” olarak
isimlendirmiştir. Kayınpederinin ve arkadaşlarının da yardımıyla Temmuz 1877’de “Bell Telephone
Company” kurulmuştur. Balmumunun gramafon plaklarında kullanılmasını bulması bir başka keşfidir.
Bell hayatının daha sonraki kısmını ilmi konulara özellikle sağırlara hasr etmiştir. 1896’da Harvard
Üniversitesi, konuşma üzerinde ilmi çalışmalarını takdire layık bularak, kendisine bir akademik derece
vermiştir. İrsiyetten gelen konuşma bozukluklarını incelerken, irsiyet ve bunun ile ilgili konuları da
araştıran Bell, 1922 yılında Kanada’da ölmüştür.
0 yorum:
Yorum Gönder